ку́лі, нескл., м.

Чорнарабочы (насільшчык, грузчык) у некаторых усходніх краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́лі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ку́лі ку́лі
Р. ку́лі ку́лі
Д. ку́лі ку́лі
В. ку́лі ку́лі
Т. ку́лі ку́лі
М. ку́лі ку́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кулі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кулі́
Р. Кулё́ў
Д. Куля́м
В. Кулі́
Т. Куля́мі
М. Куля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́лі нескл., м. ку́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́лі, нескл., м.

Некваліфікаваны рабочы (насільшчык, грузчык, возчык) у некаторых краінах Усходняй і Паўднёва-Усходняй Азіі.

[Інд. kuli — заработкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́ля ку́лі
Р. ку́лі ку́ль
Д. ку́лі ку́лям
В. ку́лю ку́лі
Т. ку́ляй
ку́ляю		 ку́лямі
М. ку́лі ку́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́ль кулі́
Р. куля́ кулёў
Д. кулю́ куля́м
В. ку́ль кулі́
Т. кулём куля́мі
М. кулі́ куля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дум-ду́м

‘від кулі’

прыметнік, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

недалёт, -у, М -лёце, м.

Падзенне снарада, кулі бліжэй намечанай цэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ку́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́ль
Р. Куля́
Д. Кулю́
В. Ку́ль
Т. Кулё́м
М. Кулі́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)