ку́лі, нескл., м.

Чорнарабочы (насільшчык, грузчык) у некаторых усходніх краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́лі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ку́лі ку́лі
Р. ку́лі ку́лі
Д. ку́лі ку́лі
В. ку́лі ку́лі
Т. ку́лі ку́лі
М. ку́лі ку́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кулі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кулі́
Р. Кулё́ў
Д. Куля́м
В. Кулі́
Т. Куля́мі
М. Куля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́лі нескл., м. ку́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́лі, нескл., м.

Некваліфікаваны рабочы (насільшчык, грузчык, возчык) у некаторых краінах Усходняй і Паўднёва-Усходняй Азіі.

[Інд. kuli — заработкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кулі (в., Бераставіцкі р-н) 2/298 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ку́лі

т. 8, с. 573

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ку́лі м. Kúli m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ку́лі

(тамільск. kuli = заработкі)

некваліфікаваны рабочы ў Кітаі (да 1949 г.) і некаторых краінах Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кулі Т. 5/151

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)