◎
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
куль¹, -я́,
Тоўсты сноп адборнай саломы, з якой раней рабілі стрэхі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кулявы́ 1, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да кулі.
кулявы́ 2, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да куля 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кулявы́
прыметнік, адносны
| кулявы́ | куляво́е | кулявы́я | ||
| куляво́га | куляво́й куляво́е |
куляво́га | кулявы́х | |
| куляво́му | куляво́й | куляво́му | кулявы́м | |
| кулявы́ ( куляво́га ( |
куляву́ю | куляво́е | кулявы́я ( кулявы́х ( |
|
| кулявы́м | куляво́й куляво́ю |
кулявы́м | кулявы́мі | |
| кулявы́м | куляво́й | кулявы́м | кулявы́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сторно́вка
1. (действие) старно́ўка, -кі
2. (солома) старно́ўка, -кі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)