Куля́вая сало́ма ’буйная пепацёртая салома, прыгатаваная для крыцця страхі (КЭС, лаг., Сл. паўн.-зах.). Да куль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куль¹, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Тоўсты сноп адборнай саломы, з якой раней рабілі стрэхі.

|| прым. кулявы́, -а́я, -о́е.

Кулявая салома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулявы́ 1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да кулі. Кулявая стральба. // Утвораны куляй. Кулявое раненне.

кулявы́ 2, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да куля ​1. Кулявая салома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулявы́ кулява́я куляво́е кулявы́я
Р. куляво́га куляво́й
куляво́е
куляво́га кулявы́х
Д. куляво́му куляво́й куляво́му кулявы́м
В. кулявы́ (неадуш.)
куляво́га (адуш.)
куляву́ю куляво́е кулявы́я (неадуш.)
кулявы́х (адуш.)
Т. кулявы́м куляво́й
куляво́ю
кулявы́м кулявы́мі
М. кулявы́м куляво́й кулявы́м кулявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сторно́вка ж.

1. (действие) старно́ўка, -кі ж.; неоконч. старнава́нне, -ння ср.;

2. (солома) старно́ўка, -кі ж., кулява́я сало́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)