кулачко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кулачко́вы |
кулачко́вая |
кулачко́вае |
кулачко́выя |
| Р. |
кулачко́вага |
кулачко́вай кулачко́вае |
кулачко́вага |
кулачко́вых |
| Д. |
кулачко́ваму |
кулачко́вай |
кулачко́ваму |
кулачко́вым |
| В. |
кулачко́вы (неадуш.) кулачко́вага (адуш.) |
кулачко́вую |
кулачко́вае |
кулачко́выя (неадуш.) кулачко́вых (адуш.) |
| Т. |
кулачко́вым |
кулачко́вай кулачко́ваю |
кулачко́вым |
кулачко́вымі |
| М. |
кулачко́вым |
кулачко́вай |
кулачко́вым |
кулачко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кулачко́вы тех. кулачко́вый;
к. вал — кулачко́вый вал
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кулачко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кулачка 1 (у 2 знач.). Кулачковы вал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кулачко́вый техн. кулачко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)