кулачко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулачко́вы кулачко́вая кулачко́вае кулачко́выя
Р. кулачко́вага кулачко́вай
кулачко́вае
кулачко́вага кулачко́вых
Д. кулачко́ваму кулачко́вай кулачко́ваму кулачко́вым
В. кулачко́вы (неадуш.)
кулачко́вага (адуш.)
кулачко́вую кулачко́вае кулачко́выя (неадуш.)
кулачко́вых (адуш.)
Т. кулачко́вым кулачко́вай
кулачко́ваю
кулачко́вым кулачко́вымі
М. кулачко́вым кулачко́вай кулачко́вым кулачко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кулачко́вы тех. кулачко́вый;

к. вал — кулачко́вый вал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кулачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кулачка ​1 (у 2 знач.). Кулачковы вал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулачко́вы механі́зм

т. 8, с. 573

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кулачко́вый техн. кулачко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)