куде́сник

1. поэз., уст. вяшчу́н, род. вешчуна́ м.; (колдун) вядзьма́р, род. ведзьмара́ м., чараўні́к, -ка́ м.;

2. перен. чараўні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вядзьма́к (род. ведзьмака́) м. колду́н, куде́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чараўні́к, -ка́ м.

1. волше́бник, колду́н, чароде́й, чаровни́к, куде́сник;

2. зна́харь;

3. перен. чароде́й, чаровни́к, куде́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чудоде́й (кудесник) уст. вядзьма́р, род. ведзьмара́ м.; вядзьма́к, род. ведзьмака́ м., чараўні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)