чараўні́к, -ка́ м.

1. волше́бник, колду́н, чароде́й, чаровни́к, куде́сник;

2. зна́харь;

3. перен. чароде́й, чаровни́к, куде́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)