крэ́сленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. крэ́сленне
Р. крэ́слення
Д. крэ́сленню
В. крэ́сленне
Т. крэ́сленнем
М. крэ́сленні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крэ́сленне ср. черка́ние, чёркание, мара́нье; см. крэ́сліць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́сленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. крэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

1. Выкрэсліваць, перакрэсліваць.

К. рукапіс.

2. Праводзіць па чым-н. рысы, пакідаючы сляды ў выглядзе ліній.

К. мелам на дошцы.

|| наз. крэ́сленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перечёркивание

1. крэ́сленне, -ння ср., чы́рканне, -ння ср.;

2. перакрэ́сліванне, -ння ср., закрэ́сліванне, -ння ср.; см. перечёркивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мара́нье ср.

1. (действие) пэ́цканне, -ння ср., бру́джанне, -ння ср.;

2. пля́мленне, -ння ср., ганьбава́нне, -ння ср., няслаўле́нне, -ння ср.;

3. крэ́мзанне, -ння ср., ма́занне, -ння ср.;

4. крэ́сленне, -ння ср., касава́нне, -ння ср.; см. мара́ть;

5. (мазня) мазня́, -ні́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)