крышталё́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крышталё́вы |
крышталё́вая |
крышталё́вае |
крышталё́выя |
| Р. |
крышталё́вага |
крышталё́вай
крышталё́вае |
крышталё́вага |
крышталё́вых |
| Д. |
крышталё́ваму |
крышталё́вай |
крышталё́ваму |
крышталё́вым |
| В. |
крышталё́вы (неадуш.)
крышталё́вага (адуш.) |
крышталё́вую |
крышталё́вае |
крышталё́выя (неадуш.)
крышталё́вых (адуш.) |
| Т. |
крышталё́вым |
крышталё́вай
крышталё́ваю |
крышталё́вым |
крышталё́вымі |
| М. |
крышталё́вым |
крышталё́вай |
крышталё́вым |
крышталё́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крышталёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і крышталічны. Крышталёвая будова рэчыва.
2. Тое, што і крыштальны (у 2 знач.). Кліча ў школу крышталёвы ранак, Дзень прыводзіць песенных гасцей. Ліхадзіеўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хруста́льный крышталёвы, хруста́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
криста́льный прям., перен. крышта́льны, крышталёвы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)