кры́та-міке́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кры́та-міке́нскі |
кры́та-міке́нская |
кры́та-міке́нскае |
кры́та-міке́нскія |
| Р. |
кры́та-міке́нскага |
кры́та-міке́нскай
кры́та-міке́нскае |
кры́та-міке́нскага |
кры́та-міке́нскіх |
| Д. |
кры́та-міке́нскаму |
кры́та-міке́нскай |
кры́та-міке́нскаму |
кры́та-міке́нскім |
| В. |
кры́та-міке́нскі (неадуш.)
кры́та-міке́нскага (адуш.) |
кры́та-міке́нскую |
кры́та-міке́нскае |
кры́та-міке́нскія (неадуш.)
кры́та-міке́нскіх (адуш.) |
| Т. |
кры́та-міке́нскім |
кры́та-міке́нскай
кры́та-міке́нскаю |
кры́та-міке́нскім |
кры́та-міке́нскімі |
| М. |
кры́та-міке́нскім |
кры́та-міке́нскай |
кры́та-міке́нскім |
кры́та-міке́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шы́та-кры́та
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| шы́та-кры́та |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Кры́т
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Кры́т |
| Р. |
Кры́та |
| Д. |
Кры́ту |
| В. |
Кры́т |
| Т. |
Кры́там |
| М. |
Кры́це |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Крит о. Крыт, род. Кры́та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кры́ты |
кры́тая |
кры́тае |
кры́тыя |
| Р. |
кры́тага |
кры́тай
кры́тае |
кры́тага |
кры́тых |
| Д. |
кры́таму |
кры́тай |
кры́таму |
кры́тым |
| В. |
кры́ты (неадуш.)
кры́тага (адуш.) |
кры́тую |
кры́тае |
кры́тыя (неадуш.)
кры́тых (адуш.) |
| Т. |
кры́тым |
кры́тай
кры́таю |
кры́тым |
кры́тымі |
| М. |
кры́тым |
кры́тай |
кры́тым |
кры́тых |
Кароткая форма: кры́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падашука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Крыху ашукаць. Прадам бульбу, прадам жыта, Абы было шыта-крыта... — зачаў Янка другую песню. — Глядзі, каб не падашукалі! — перасцярог яго Андрэй Падгорны. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́ты прич., прил. кры́тый;
к. го́нтамі — кры́тый го́нтом;
к. ры́нак — кры́тый ры́нок;
◊ шы́та-кры́та — ши́то-кры́то
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кры́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад крыць (у 1, 2 і 4 знач.).
2. у знач. прым. Які мае страху, дах, верх. Крыты ток. Крыты ганак. □ Купляй вопратку шытую, а хатку крытую. З нар.
•••
Шыта-крыта гл. шыты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ты́хо-лы́хо ‘шыта-крыта’ (драг., З нар. сл.). Да ці́ха і лі́ха (гл.) з заходнепалескай фанетыкай, параўн. ст.-бел. тихо, тыхо ‘ціха’, тихота, тихость ‘адсутнасць гаворкі, лагоднасць, пакора’ і лихо ‘зло’, ‘адчайна, рызыкоўны (ГСБМ); ведаць, на аснове рыфмаванага выслоўя, параўн. Cicho, bo budzie licho! (ваўк., Федар. 4), або Ot, ad licha cicha, a dabra ni czutno (там жа), He чапай ліха, пакуль яно ціха (Вушац. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шыць, шы́ю, шы́еш, шы́е; шы́ты; незак.
1. што. Вырабляць, змацоўваючы ніткай краі скроенай тканіны, скуры.
Ш. касцюм.
Ш. боты.
2. што і без дап. Змацоўваць, злучаць ніткай і інш. матэрыялам.
Ш. альбом.
Хірургу даводзіцца больш ш., чым рэзаць.
3. чым і па чым. Вышываць, расшываць.
Ш. гладдзю.
◊
Шыта-крыта (разм.) — пра што-н. дрэннае, несамавітае, што застаецца ў тайне.
|| зак. сшыць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты (да 1 знач.).
|| наз. шыццё, -я́, н. (да 1 і 3 знач.).
|| прым. шве́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Швейная майстэрня.
Швейная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)