Verbum

кры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад крыць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. у знач. прым. Які мае страху, дах, верх. Крыты ток. Крыты ганак. □ Купляй вопратку шытую, а хатку крытую. З нар.

•••

Шыта-крыта гл. шыты.