крыві́ць, крыўлю́, кры́віш, кры́віць; кры́ўлены; незак., што.

1. Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым.

К. абцасы.

2. Перакошваць у грымасе (пра твар, губы, рот і пад.)

К. губы.

◊

Крывіць душой — гаварыць няшчыра, не так, як падказвае сумленне.

|| зак. пакрыві́ць, -крыўлю́, -кры́віш, -кры́віць; -кры́ўлены і скрыві́ць, скрыўлю́, скры́віш, скры́віць; скры́ўлены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыві́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. крыўлю́ кры́вім
2-я ас. кры́віш кры́віце
3-я ас. кры́віць кры́вяць
Прошлы час
м. крыві́ў крыві́лі
ж. крыві́ла
н. крыві́ла
Загадны лад
2-я ас. крыві́ крыві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час кры́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крыві́ць несов.

1. (делать кривым) криви́ть, перека́шивать;

2. (перекашивать в гримасе) криви́ть, мо́рщить;

◊ к. душо́й — криви́ть душо́й;

к. мо́рду — ко́рчить ро́жу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыві́ць, крыўлю, крывіш, крывіць; незак., што.

Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым. Крывіць туфлі. // Перакошваць у грымасе (твар, губы, рот). Не то ад дыму вусны [Рыгор] крывіць і вока правае прыжмурвае, не то здалёк яшчэ прабуе ўсміхацца Аўдолі. Крапіва. «Следчы» паціскае плячамі. Злая ўсмешка крывіць яго губы. Колас.

•••

Крывіць душой — быць няшчырым, наўмысна не гаварыць праўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыві́ць гл. крывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакрыві́ць гл. крывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

Тое, што і крывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

криви́ть несов. крыві́ць;

◊

криви́ть душо́й крыві́ць душо́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрыві́ць, ‑крыўлю, ‑крывіш, ‑крывіць; зак., што.

Разм. Зрабіць крывым; скрывіць. Закрывіць вухналь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замамы́льваць

‘крывіць, надзімаць твар’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замамы́льваю замамы́льваем
2-я ас. замамы́льваеш замамы́льваеце
3-я ас. замамы́львае замамы́льваюць
Прошлы час
м. замамы́льваў замамы́львалі
ж. замамы́львала
н. замамы́львала
Загадны лад
2-я ас. замамы́львай замамы́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замамы́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)