крыві́цкі гл. крывічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыві́цкі крыві́цкая крыві́цкае крыві́цкія
Р. крыві́цкага крыві́цкай
крыві́цкае		 крыві́цкага крыві́цкіх
Д. крыві́цкаму крыві́цкай крыві́цкаму крыві́цкім
В. крыві́цкі (неадуш.)
крыві́цкага (адуш.)		 крыві́цкую крыві́цкае крыві́цкія (неадуш.)
крыві́цкіх (адуш.)
Т. крыві́цкім крыві́цкай
крыві́цкаю		 крыві́цкім крыві́цкімі
М. крыві́цкім крыві́цкай крыві́цкім крыві́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крыві́цкі криви́чский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыві́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крывічоў. Крывіцкія курганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывічы́, -о́ў, адз. крывіч, -а́, м.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне ў 6—10 стст., якое займала тэрыторыю ў вярхоўях Заходняй Дзвіны, Дняпра і Волгі.

Полацкія к.

|| прым. крыві́цкі, -ая, -ае.

Крывіцкія курганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літоўска-крыві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. літоўска-крыві́цкі літоўска-крыві́цкая літоўска-крыві́цкае літоўска-крыві́цкія
Р. літоўска-крыві́цкага літоўска-крыві́цкай
літоўска-крыві́цкае		 літоўска-крыві́цкага літоўска-крыві́цкіх
Д. літоўска-крыві́цкаму літоўска-крыві́цкай літоўска-крыві́цкаму літоўска-крыві́цкім
В. літоўска-крыві́цкі (неадуш.)
літоўска-крыві́цкага (адуш.)		 літоўска-крыві́цкую літоўска-крыві́цкае літоўска-крыві́цкія (неадуш.)
літоўска-крыві́цкіх (адуш.)
Т. літоўска-крыві́цкім літоўска-крыві́цкай
літоўска-крыві́цкаю		 літоўска-крыві́цкім літоўска-крыві́цкімі
М. літоўска-крыві́цкім літоўска-крыві́цкай літоўска-крыві́цкім літоўска-крыві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

криви́чский крыві́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бадзя́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бадзягі ​2. Сюды, у Тураў, у яго прадмесці, .. збіраўся бадзяжны люд з усяго Палесся. Крывіцкі. / у перан. ужыв. Ні вецер бадзяжны не зможа, не скрышыць навала ніколі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспрэсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца экспрэсіяй; выразны. Экспрэсіўная лексіка. □ Сваё слова ў мясцовых жыхароў часта вызначаецца побытавай канкрэтнасцю зместу або асаблівай экспрэсіўнай адметнасцю ад новага слова. Крывіцкі. Купалаўскі верш заўсёды хвалюе, ён напеўны, меладычны, як народная песня, і ў той жа час неспакойны, імклівы, экспрэсіўны, драматычна напружаны. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лапацу́к ’пацук’ (слаўг., Мат. АЛА). Відавочна, кантамінацыя лексем лапатун (< лапацець ’хутка бегчы стукаючы’) і пацук (А. А. Крывіцкі, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)