крывашы́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крывашы́п |
крывашы́пы |
| Р. |
крывашы́па |
крывашы́паў |
| Д. |
крывашы́пу |
крывашы́пам |
| В. |
крывашы́п |
крывашы́пы |
| Т. |
крывашы́пам |
крывашы́памі |
| М. |
крывашы́пе |
крывашы́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крывашы́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Дэталь механізма, якая служыць для пераўтварэння вярчальнага руху ў паступальны і наадварот.
|| прым. крывашы́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крывашы́п ж., тех. кривоши́п
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крывашы́п, ‑а, м.
Частка механізма для ператварэння вярчальнага руху ў паступальны і наадварот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кривоши́п техн. крывашы́п, -па м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)