крупяно́й крупяны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мукомо́льно-крупяно́й мукамо́льна-крупяны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крупяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крупяны́ крупяна́я крупяно́е крупяны́я
Р. крупяно́га крупяно́й
крупяно́е		 крупяно́га крупяны́х
Д. крупяно́му крупяно́й крупяно́му крупяны́м
В. крупяны́ (неадуш.)
крупяно́га (адуш.)		 крупяну́ю крупяно́е крупяны́я (неадуш.)
крупяны́х (адуш.)
Т. крупяны́м крупяно́й
крупяно́ю		 крупяны́м крупяны́мі
М. крупяны́м крупяно́й крупяны́м крупяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мукамо́льна-крупяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мукамо́льна-крупяны́ мукамо́льна-крупяна́я мукамо́льна-крупяно́е мукамо́льна-крупяны́я
Р. мукамо́льна-крупяно́га мукамо́льна-крупяно́й
мукамо́льна-крупяно́е		 мукамо́льна-крупяно́га мукамо́льна-крупяны́х
Д. мукамо́льна-крупяно́му мукамо́льна-крупяно́й мукамо́льна-крупяно́му мукамо́льна-крупяны́м
В. мукамо́льна-крупяны́ (неадуш.)
мукамо́льна-крупяно́га (адуш.)		 мукамо́льна-крупяну́ю мукамо́льна-крупяно́е мукамо́льна-крупяны́я (неадуш.)
мукамо́льна-крупяны́х (адуш.)
Т. мукамо́льна-крупяны́м мукамо́льна-крупяно́й
мукамо́льна-крупяно́ю		 мукамо́льна-крупяны́м мукамо́льна-крупяны́мі
М. мукамо́льна-крупяны́м мукамо́льна-крупяно́й мукамо́льна-крупяны́м мукамо́льна-крупяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крупяны́ крупяно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мукамо́льна-крупяны́ мукомо́льно-крупяно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́пнік, -ку м. крупяно́й суп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ліўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; Р мн. ‑лівак; ж.

1. Суп з якой‑н. прыправай (мучной, крупяной, бульбянай і пад.). [Гаспадыня:] — Гарась любіць на снеданне бульбяную поліўку. Лобан.

2. Рэдкая частка якой‑н. ежы; жыжка. [Хімка:] — Нальеш поліўкі з крупніку і забеліш малаком.., — толькі, дастаючы, не выкулі гаршка. Гурскі.

•••

(Прадацца) за сачавічную поліўку — здрадзіць чаму‑н. важнаму, асноўнаму, значнаму з-за карысці, дробязнай выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)