кру́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кру́ну кру́нем
2-я ас. кру́неш кру́неце
3-я ас. кру́не кру́нуць
Прошлы час
м. кру́нуў кру́нулі
ж. кру́нула
н. кру́нула
Загадны лад
2-я ас. кру́нь кру́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час кру́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кру́нуць1 ’каркнуць’ (Нас.). Балтызм. Да літ. krunkti ’каркаць’.

Кру́нуць2 ’выпіць залпам’ (Нас.). Відаць, да клюнуць ’тс’. Гукапераймальнае. Параўн. глюкаць, клюкаць ’піць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)