Краі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Краі́
Р. Краё́ў
Д. Края́м
В. Краі́
Т. Края́мі
М. Края́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабгніва́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Абгніць зверху або з краёў ці абгніць у многіх месцах.

З краёў дошкі паабгнівалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кра́й краі́
Р. кра́ю краёў
Д. кра́ю края́м
В. кра́й краі́
Т. кра́ем края́мі
М. кра́і края́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкрышы́ць, -рышу́, -ры́шыш, -ры́шыць; -ры́шаны; зак., што.

Раскрышыць што-н. з краёў.

А. хлеб.

|| незак. абкры́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак. (разм.).

Станавіцца танчэйшым, больш тонкім.

Лёд танчэе з краёў.

|| зак. патанчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падта́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Растаць крыху, знізу ці з краёў.

Снег падтаў.

|| незак. падтава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́птур, -а і капту́р, -а́, м.

У выразе: з коптурам (каптуром) (разм.) — вышэй краёў; з верхам.

Набраць кош бульбы з коптурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́рху, прысл.

Да самых верхніх краёў.

Наліць у бочку вады д.

◊

Знізу даверху —

1) усюды, у любым месцы;

2) ад ніжэйшых інстанцый да вышэйшых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Стаць гнілым зверху ці з краёў.

Паркан абгніў і абваліўся.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міжкраявы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да шэрага краёў (у 3 знач.), агульны для некалькіх краёў. Міжкраявая кантора.

2. Які адбываецца паміж краямі (у 3 знач.). Міжкраявая нарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)