крато́н

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крато́н
Р. крато́ну
Д. крато́ну
В. крато́н
Т. крато́нам
М. крато́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крато́н

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крато́н крато́ны
Р. крато́на крато́наў
Д. крато́ну крато́нам
В. крато́н крато́ны
Т. крато́нам крато́намі
М. крато́не крато́нах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крато́н, -на, (о древесине и собир.) -ну м., бот. крото́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крато́н, ‑у, м.

Кустовая або дрэвавая расліна сямейства малачаевых, з насення якой атрымліваюць кратонавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крото́н бот. крато́н, род. крато́на и (о древесине и собир.) крато́ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)