кратаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж. (разм.).

Нара крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кратаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кратаві́на кратаві́ны
Р. кратаві́ны кратаві́н
Д. кратаві́не кратаві́нам
В. кратаві́ну кратаві́ны
Т. кратаві́най
кратаві́наю		 кратаві́намі
М. кратаві́не кратаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кратаві́на ж., разг. (нора крота) кротови́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кратаві́на, ‑ы, ж.

Разм. Нара крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крото́вина кратаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)