кратаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж. (разм.).

Нара крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кратаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кратаві́на кратаві́ны
Р. кратаві́ны кратаві́н
Д. кратаві́не кратаві́нам
В. кратаві́ну кратаві́ны
Т. кратаві́най
кратаві́наю		 кратаві́намі
М. кратаві́не кратаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кратаві́на ж., разг. (нора крота) кротови́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кратаві́на, ‑ы, ж.

Разм. Нара крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крото́вина кратаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

molehill

[ˈmoʊlhɪl]

n.

1) кратаві́на f. (земляны́ капе́ц над наро́ю крата́)

2) не́шта малава́жнае

to make a mountain (out) of a molehill — рабі́ць з му́хі слана́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кратаві́нне Месца, дзе крот натачыў зямлю (Докш., Маладз., Паст., Сал., Слаўг.). Тое ж к.ратаві́шча (Лёзн.), кратовішча (Стол.), кратоўнік (Лёзн.), ку́піны (Кап.), кратаве́ня (Шчуч.), кратаві́на́ (Докш., Маладз., Навагр.), крата́віны (Вор.), кратаві́ны (Ляхавічы Баран. Кап., Навагр.), кратоўня (Кузн. Касп.), краточына (Ляхавічы Баран. Кап.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)