Крапі́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Крапі́ўка
Р. Крапі́ўкі
Д. Крапі́ўцы
В. Крапі́ўку
Т. Крапі́ўкай
Крапі́ўкаю
М. Крапі́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапі́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. крапі́ўка
Р. крапі́ўкі
Д. крапі́ўцы
В. крапі́ўку
Т. крапі́ўкай
крапі́ўкаю
М. крапі́ўцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапі́ўка, ‑і, ДМ ‑піўцы, ж.

1. Памянш. да крапіва.

2. Пакаёвая пахучая расліна сямейства губакветных з кветкамі і лісцем, як у крапівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крапі́ўка ’высыпка на целе дзіцяці’ (Арх. ГУ, Сцяшк., Мат. Гом.). Да крапіва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)