кра́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кра́н кра́ны
Р. кра́на кра́наў
Д. кра́ну кра́нам
В. кра́н кра́ны
Т. кра́нам кра́намі
М. кра́не кра́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кран², -а, мн. -ы, -аў, м.

Механізм для пад’ёму і перамяшчэння грузаў.

Вежавы к.

Пад’ёмны к.

|| прым. кра́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кран¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне ў выглядзе трубкі для выпускання вадкасці або газу з рэзервуара або трубаправода.

Уключыць к. з гарачай вадой.

|| прым. кра́навы, -ая, -ае і кра́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кран I м. (водопроводный и т.п.) кран

кран II м. (подъёмный механизм) кран

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кран​II (подъёмный механизм) кран, род. кра́на м.;

подъёмный кран пад’ёмны кран.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кран​I (водопроводный и т. п.) кран, род. кра́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кран ​1, ‑а, м.

1. Прыстасаванне ў рэзервуарах для выпускання з іх вадкасцей або газаў у форме трубкі і вертыкальна ўстаўленай у яе металічнай рухомай пробкі з адтулінай. Водаправодны кран.

2. Прыстасаванне асобай канструкцыі для перакрыцця трубаправода.

[Гал. kraan.]

кран ​2, ‑а, м.

Механізм для захопу, пад’ёму і перамяшчэння грузаў. Пад’ёмны кран. Вежавы кран. Маставы кран.

[Ням. Kran.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кран ’прыстасаванне для выпускання вадкасці або газаў’ (ТСБМ, Яруш.). Гал. kraan (там жа, 2, 722). Запазычана праз рус. кран з гал. kraan або ням. Krahn (Шанскі, 2, 8, 370).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кран-бэ́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кран-бэ́лька кран-бэ́лькі
Р. кран-бэ́лькі кран-бэ́лек
Д. кран-бэ́льцы кран-бэ́лькам
В. кран-бэ́льку кран-бэ́лькі
Т. кран-бэ́лькай
кран-бэ́лькаю		 кран-бэ́лькамі
М. кран-бэ́льцы кран-бэ́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стоп-кра́н, -а, м.

Тормазны кран у вагоне для неадкладнага спынення цягніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)