Крамяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крамяне́ц
Р. Крамянца́
Д. Крамянцу́
В. Крамяне́ц
Т. Крамянцо́м
М. Крамянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крамяне́ц ’садок’ (Мал., Яшк.). Як нешта адакрэмленае да кром2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)