ко́тная, -ай.

Цяжарная (пра авечку, казу, кошку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́тная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ко́тная ко́тныя
Р. ко́тнай ко́тных
Д. ко́тнай ко́тным
В. ко́тную ко́тных
Т. ко́тнай
ко́тнаю		 ко́тнымі
М. ко́тнай ко́тных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́тная ж., сущ. (об овце, кошке) суя́гная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́тная,

Цяжарная (пра авечку, казу). Авечка аказалася котная, як відаць, гаспадар пакідаў яе на племя. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́тная ’цяжарная (пра авечку, казу)’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах.). Гл. каціцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суя́гная (об овце) ко́тная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Таўста́я ’цяжарная (жанчына)’ (докш., Янк. Мат.), ’цяжарная’ (Барад.; віл., гродз., Сл. ПЗБ), ’котная, цяжарная (пра авечку)’ (віл. Жыв. св.). Гл. тоўстая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)