косови́ца с.-х. касаві́ца, -цы ж., касьба́, -бы́ ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
касаві́ца ж. (покосное время) сеноко́с м., поко́с м., косови́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
касьба́ ж.
1. (покосное время) поко́с м., косови́ца; сеноко́с м.;
2. (работа) косьба́, поко́с м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Касаві́ца ’час касьбы’, ’касьба’ укр. косовиця, рус. косовица, польск. kosowica ’касьба’. Цікавы абмежаваны арэал распаўсюджання гэтага слова. Застаецца не зусім зразумелай семантычная неабходнасць складанага суфікса ‑ov‑ica (гл. Трубачоў, Эт. сл., 11, 152, без тлумачэнняў). Зрэшты таксама і ў назвах ’касся’ (параўн. папярэднія словы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)