Ко́рсіка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́рсіка
Р. Ко́рсікі
Д. Ко́рсіцы
В. Ко́рсіку
Т. Ко́рсікай
Ко́рсікаю
М. Ко́рсіцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ко́рсика о. Ко́рсіка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ландо́, нескл., н.

Чатырохмесная карэта з адкідным верхам. На адной з доўгіх стаянак на востраве Корсіка мы з Сюзанай сышлі на бераг, узялі ландо і паехалі аглядаць мясцовасць. Рамановіч.

[Фр. landau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)