ко́рж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́рж |
каржы́ |
| Р. |
каржа́ |
каржо́ў |
| Д. |
каржу́ |
каржа́м |
| В. |
ко́рж |
каржы́ |
| Т. |
каржо́м |
каржа́мі |
| М. |
каржы́ |
каржа́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
корж, каржа́, мн. каржы́, каржо́ў, м.
Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак.
Напячы каржоў.
|| памянш. ко́ржык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. ко́ржавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
корж (род. каржа́) м. корж
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
корж обл., кул. корж, род. каржа́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
корж, каржа, м.
Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак. Пячы каржы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Корж ’прэснае, сухое печыва з мукі’ (ТСБМ, Нас., ТС, Сл. паўн.-зах.). Укр. корж, рус. корж ’тс’. Параўн. славен. kȑž ’булка’ (Бернекер, 1, 667; Брукнер, KZ, 48, 210). Для рэканструкцыі прасл. kъržь не існуе дастатковых падстаў (адсутнічаюць паралелі ў іншых паўднёваславянскіх і заходнеславянскіх моў). Але таксама нельга дапусціць пазнейшае запазычанне ў славенскай мове (мы б чакалі *korž).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ко́ржык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. гл. корж.
2. Салодкі кандытарскі выраб, від пячэння.
|| прым. ко́ржыкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́ржык, ‑а, м.
1. Памянш. да корж.
2. Салодкі кандытарскі выраб; род пячэння. Бабуля частавала мяне коржыкамі і арэхамі ў мёдзе. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Каржэ́нь 1 ’прысадзісты, каржакаваты чалавек’ (Яўс.), да каржак (гл.), кантамінаванага з каржэнь^ ’корж’ (гл.).
◎ Каржэ́нь 2 ’корж’ (Нар. сл.), ’сухар, засушаная аладка’ (Нас., Грыг.). Да корж (гл.). Утворана з дапамогай суфікса -энь < ьпгь, якое утворана ў праславянскай мове з суфіксам прыметніка ‑ьnъ + структуральны суфікс назоўнікаў ‑tь (SP, 1. 138).⇉’⇉'⇉-
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Каржане́ць ’абсыхаць’ (Юрч.), ’не расці’ (Янк. БП). Параўн. рус. коржавый ’сухі, зморшчаны, шорсткі’, коржаветь ’цвярдзець’, да корж (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)