ко́рж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рж каржы́
Р. каржа́ каржо́ў
Д. каржу́ каржа́м
В. ко́рж каржы́
Т. каржо́м каржа́мі
М. каржы́ каржа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

корж, каржа́, мн. каржы́, каржо́ў, м.

Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак.

Напячы каржоў.

|| памянш. ко́ржык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. ко́ржавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

корж (род. каржа́) м. корж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корж обл., кул. корж, род. каржа́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корж, каржа, м.

Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак. Пячы каржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корж,

праснак.

т. 8, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

корж м кул süßes Gebäck, Fláden m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Корж ’прэснае, сухое печыва з мукі’ (ТСБМ, Нас., ТС, Сл. паўн.-зах.). Укр. корж, рус. корж ’тс’. Параўн. славен. kȑž ’булка’ (Бернекер, 1, 667; Брукнер, KZ, 48, 210). Для рэканструкцыі прасл. kъržь не існуе дастатковых падстаў (адсутнічаюць паралелі ў іншых паўднёваславянскіх і заходнеславянскіх моў). Але таксама нельга дапусціць пазнейшае запазычанне ў славенскай мове (мы б чакалі *korž).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Корж Васіль Захаравіч

т. 8, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ржык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. корж.

2. Салодкі кандытарскі выраб, від пячэння.

|| прым. ко́ржыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)