ко́нна, прысл.

Вярхом, на кані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ко́нна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́нна
Р. Ко́нна
Д. Ко́нну
В. Ко́нна
Т. Ко́ннам
М. Ко́нне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ко́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́нна нареч. верхо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́нна, прысл.

Вярхом, на кані. Адзін за адным ехалі і конна, і на вазах. Якімовіч. Вайтовіч конна аб’язджаў цяпер палеткі, сам наглядаў, дзе як і што робіцца. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да каня, коней, напр.: коннаартылерыйскі, коннаспартыўны;

2) які ажыццяўляецца з удзелам коней, напр.: коннаакрабатычны, коннабалетны, коннасувязны;

3) які мае адносіны да конегадоўлі, напр.: конназаводскі, конназаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нна-механізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нна-механізава́ны ко́нна-механізава́ная ко́нна-механізава́нае ко́нна-механізава́ныя
Р. ко́нна-механізава́нага ко́нна-механізава́най
ко́нна-механізава́нае
ко́нна-механізава́нага ко́нна-механізава́ных
Д. ко́нна-механізава́наму ко́нна-механізава́най ко́нна-механізава́наму ко́нна-механізава́ным
В. ко́нна-механізава́ны (неадуш.)
ко́нна-механізава́нага (адуш.)
ко́нна-механізава́ную ко́нна-механізава́нае ко́нна-механізава́ныя (неадуш.)
ко́нна-механізава́ных (адуш.)
Т. ко́нна-механізава́ным ко́нна-механізава́най
ко́нна-механізава́наю
ко́нна-механізава́ным ко́нна-механізава́нымі
М. ко́нна-механізава́ным ко́нна-механізава́най ко́нна-механізава́ным ко́нна-механізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́нна-ручны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нна-ручны́ ко́нна-ручна́я ко́нна-ручно́е ко́нна-ручны́я
Р. ко́нна-ручно́га ко́нна-ручно́й
ко́нна-ручно́е
ко́нна-ручно́га ко́нна-ручны́х
Д. ко́нна-ручно́му ко́нна-ручно́й ко́нна-ручно́му ко́нна-ручны́м
В. ко́нна-ручны́ (неадуш.)
ко́нна-ручно́га (адуш.)
ко́нна-ручну́ю ко́нна-ручно́е ко́нна-ручны́я (неадуш.)
ко́нна-ручны́х (адуш.)
Т. ко́нна-ручны́м ко́нна-ручно́й
ко́нна-ручно́ю
ко́нна-ручны́м ко́нна-ручны́мі
М. ко́нна-ручны́м ко́нна-ручно́й ко́нна-ручны́м ко́нна-ручны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

конна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «конны», напрыклад: конназаводскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слуга, які конна суправаджае конніка або едзе на козлах, на задку экіпажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)