ко́нкурсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нкурсны ко́нкурсная ко́нкурснае ко́нкурсныя
Р. ко́нкурснага ко́нкурснай
ко́нкурснае		 ко́нкурснага ко́нкурсных
Д. ко́нкурснаму ко́нкурснай ко́нкурснаму ко́нкурсным
В. ко́нкурсны (неадуш.)
ко́нкурснага (адуш.)		 ко́нкурсную ко́нкурснае ко́нкурсныя (неадуш.)
ко́нкурсных (адуш.)
Т. ко́нкурсным ко́нкурснай
ко́нкурснаю		 ко́нкурсным ко́нкурснымі
М. ко́нкурсным ко́нкурснай ко́нкурсным ко́нкурсных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́нкурсны ко́нкурсный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́нкурсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да конкурсу, звязаны з конкурсам. Конкурсная выстаўка. Конкурсныя экзамены. // Прызначаны для конкурсу. Конкурсная работа. Конкурсная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́нкурс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Спаборніцтва, мэтай якога з’яўляецца вылучэнне лепшых удзельнікаў, лепшых работ.

К. музыкантаў імя П.

Чайкоўскага.

Аб’явіць к. на лепшую п’есу.

Вытрымаць к.

|| прым. ко́нкурсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нкурсный ко́нкурсны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)