ко́ндар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства грыфаў з голай галавой і шыяй, якая корміцца пераважна падлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ндар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ндар ко́ндары
Р. ко́ндара ко́ндараў
Д. ко́ндару ко́ндарам
В. ко́ндара ко́ндараў
Т. ко́ндарам ко́ндарамі
М. ко́ндары ко́ндарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ндар м., зоол. ко́ндор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ндар, ‑а, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства амерыканскіх грыфаў з голай галавой і шыяй, якая корміцца пераважна падлай.

[Ісп. condor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ндор зоол. ко́ндар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)