ко́ндар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства грыфаў з голай галавой і шыяй, якая корміцца пераважна падлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ндар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ндар ко́ндары
Р. ко́ндара ко́ндараў
Д. ко́ндару ко́ндарам
В. ко́ндара ко́ндараў
Т. ко́ндарам ко́ндарамі
М. ко́ндары ко́ндарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ндар м., зоол. ко́ндор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ндар, ‑а, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства амерыканскіх грыфаў з голай галавой і шыяй, якая корміцца пераважна падлай.

[Ісп. condor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ндар м заал Kóndor m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́ндар

(ісп. cóndor, з мовы кечуа kuntur)

1) драпежная птушка падатрада амерыканскіх ірыфаў, якая водзіцца ў Паўд. Амерыцы;

2) залатая і сярэбраная манеты ў некаторых паўднёваамерыканскіх краінах (Чылі, Калумбіі, Эквадоры)у 1851—1933 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ндор зоол. ко́ндар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

condor [kɒnˈdɔ:] n. zool. ко́ндар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kondor

м. заал. кондар (Sarcorhamphus gryphus)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kóndor

m -s, -e заал. ко́ндар (паўднёваамерыканскі каршун)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)