ко́навачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навачны ко́навачная ко́навачнае ко́навачныя
Р. ко́навачнага ко́навачнай
ко́навачнае		 ко́навачнага ко́навачных
Д. ко́навачнаму ко́навачнай ко́навачнаму ко́навачным
В. ко́навачны (неадуш.)
ко́навачнага (адуш.)		 ко́навачную ко́навачнае ко́навачныя (неадуш.)
ко́навачных (адуш.)
Т. ко́навачным ко́навачнай
ко́навачнаю		 ко́навачным ко́навачнымі
М. ко́навачным ко́навачнай ко́навачным ко́навачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́навачны кру́жечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́наўка, -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.

|| прым. ко́навачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кру́жечный

1. ко́навачны; ку́бкавы; ку́фельны;

2. скарбо́начны;

кру́жечный сбор скарбо́начны збор; см. кру́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)