ко́мчыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ко́мчу |
ко́мчым |
| 2-я ас. |
ко́мчыш |
ко́мчыце |
| 3-я ас. |
ко́мчыць |
ко́мчаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ко́мчыў |
ко́мчылі |
| ж. |
ко́мчыла |
| н. |
ко́мчыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ко́мчы |
ко́мчыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ко́мчачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́мчыць несов., разг. жева́ть (беззубым ртом)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ко́мчыць ’тс’ (Нас., Жд. 2, Жыв. сл.). Гл. комкаць 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)