ко́мчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ко́мчу ко́мчым
2-я ас. ко́мчыш ко́мчыце
3-я ас. ко́мчыць ко́мчаць
Прошлы час
м. ко́мчыў ко́мчылі
ж. ко́мчыла
н. ко́мчыла
Загадны лад
2-я ас. ко́мчы ко́мчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́мчачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́мчыць несов., разг. жева́ть (беззубым ртом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́мчыць ’тс’ (Нас., Жд. 2, Жыв. сл.). Гл. комкаць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crumple

[ˈkrʌmpəl]

1.

v.

1) ко́мчыць; каме́чыць, камячы́ць

2) камячы́цца, ко́мчыцца

3) па́даць, зьнемага́цца

2.

n.

камя́к -а́ m., камячо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ruck

I [rʌk]

n.

гурт, нато́ўп -у m.; ста́так -ку m.

II [rʌk]

1.

n.

1) скла́дка, фа́лда, збо́рка f.

2) змо́ршчына f. (у во́пратцы)

2.

v.t.

1) рабі́ць фа́лды, скла́дкі

2) мо́ршчыць, ко́мчыць (спадні́цу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crush

[krʌʃ]

1.

v.t.

1) лама́ць; крышы́ць; разьбіва́ць

2) ко́мчыць, каме́чыць; мяць

to crush together — скаме́чыць, ско́мчыць

3) таўчы; драбі́ць; расьціра́ць

4)

а) душы́ць (супраці́ў)

б) заняво́льваць

5) выціска́ць

2.

v.i.

лама́цца; крышы́цца

3.

n.

1) разду́шваньне, расьціска́ньне n., разгро́м -у m.

2) ціскані́на, штурхані́на, таўкатня́ f.

3)

а) захапле́ньне n., глыбо́кая сымпа́тыя

have a crush on someone — быць мо́цна закаха́ным у не́кага, чуць сымпа́тыю да не́кага

б) аб’е́кт сымпа́тыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)