комба́йн камба́йн, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камба́йн м. комба́йн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кормоубо́рочный кормаўбо́рачны;

кормоубо́рочный комба́йн кормаўбо́рачны камба́йн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буракаўбо́рачны с.-х. свеклоубо́рочный;

б. камба́йн — свеклоубо́рочный комба́йн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зерноубо́рочный с.-х. збожжаўбо́рачны;

зерноубо́рочный комба́йн збожжаўбо́рачны камба́йн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сена́жный сяна́жны;

сена́жные сооруже́ния сяна́жныя збудава́нні;

сена́жный комба́йн сяна́жны камба́йн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самахо́дны тех. самохо́дный;

с. камба́йн — самохо́дный комба́йн;

~ная гарма́та — самохо́дное ору́дие;

○ ~нае шасі́ — самохо́дное шасси́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Камба́йн ’складаная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх механізмаў’ (ТСБМ), камба́й, канба́йн, комба́йн, кынба́й ’тс’ (Сцяшк.; Яшк. З жыцця; Сл. паўн.-зах.), камба́ер ’камбайнер’ (Сцяшк.). Запазычана праз рус. мову з англ. combine ’аб’ядноўваць, камбінаваць, спалучаць’ (< лац. combīnō ’злучаю дзве рэчы’) у 30‑х гадах XX ст. (Шанскі, 2 (К), 224).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самохо́дный техн. самахо́дны;

самохо́дная пу́шка самахо́дная гарма́та;

самохо́дный комба́йн самахо́дны камба́йн;

самохо́дная устано́вка самахо́дная ўстано́ўка;

самохо́дный тра́нспорт самахо́дны тра́нспарт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцеп в разн. знач. счэп, род. счэ́па м.;

комба́йн в сце́пе с тра́ктором камба́йн у счэ́пе з тра́ктарам;

ваго́нные сце́пы ваго́нныя счэ́пы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)