ко́лы, -лаў ед. нет круги́;

дыпламаты́чныя к. — дипломати́ческие круги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ла ко́лы
Р. ко́ла ко́лаў
Д. ко́лу ко́лам
В. ко́ла ко́лы
Т. ко́лам ко́ламі
М. ко́ле ко́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вае́ншчына, -ы, ж., зб. (пагард.).

Агрэсіўныя ваенныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ко́ла
Р. ко́лы
Д. ко́ле
В. ко́лу
Т. ко́лай
ко́лаю
М. ко́ле

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калама́з

‘той, хто змазвае колы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калама́з калама́зы
Р. калама́за калама́заў
Д. калама́зу калама́зам
В. калама́за калама́заў
Т. калама́зам калама́замі
М. калама́зе калама́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ка-ко́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ко́ка-ко́ла
Р. ко́ка-ко́лы
Д. ко́ка-ко́ле
В. ко́ка-ко́лу
Т. ко́ка-ко́лай
ко́ка-ко́лаю
М. ко́ка-ко́ле

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́псі-ко́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пе́псі-ко́ла
Р. пе́псі-ко́лы
Д. пе́псі-ко́ле
В. пе́псі-ко́лу
Т. пе́псі-ко́лай
пе́псі-ко́лаю
М. пе́псі-ко́ле

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калялітарату́рны, -ая, -ае.

Які мае толькі знешнія адносіны да літаратуры, да літаратурнага асяроддзя.

Калялітаратурныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыпу́чы, -ая, -ае.

Які ўтварае рып.

Рыпучыя вароты.

Рыпучыя колы.

Р. голас (перан.).

|| наз. рыпу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

істэ́блішмент, -у, М -нце, м. (кніжн.).

Прывілеяваныя кіруючыя колы грамадства, а таксама сама сістэма іх улады.

Палітычны і.

Гаспадарчы і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)