калама́з
‘той, хто змазвае колы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| калама́з | калама́зы | |
| калама́за | калама́заў | |
| калама́зу | калама́зам | |
| калама́за | калама́заў | |
| калама́зам | калама́замі | |
| калама́зе | калама́зах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)