ко́лбавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́лбавы ко́лбавая ко́лбавае ко́лбавыя
Р. ко́лбавага ко́лбавай
ко́лбавае		 ко́лбавага ко́лбавых
Д. ко́лбаваму ко́лбавай ко́лбаваму ко́лбавым
В. ко́лбавы
ко́лбавага		 ко́лбавую ко́лбавае ко́лбавыя
ко́лбавых
Т. ко́лбавым ко́лбавай
ко́лбаваю		 ко́лбавым ко́лбавымі
М. ко́лбавым ко́лбавай ко́лбавым ко́лбавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́лба, -ы, мн. -ы, колб і -аў, ж.

Лабараторная шкляная пасудзіна з доўгім горлам для хімічных работ.

|| памянш. ко́лбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ко́лбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)