код, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма ўмоўных абазначэнняў, сігналаў, якія перадаюць інфармацыю.

Тэлеграфны к.

Лічбавы к.

○

Генетычны код (спец.) — паслядоўнасць размяшчэння матэрыяльных носьбітаў спадчыннасці (генаў), якая перадаецца ад пакалення да пакалення.

|| прым. ко́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́д ко́ды
Р. ко́да ко́даў
Д. ко́ду ко́дам
В. ко́д ко́ды
Т. ко́дам ко́дамі
М. ко́дзе ко́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

код м. код

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

код код, род. ко́да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

код, ‑а, М ‑дзе, м.

Сістэма ўмоўных знакаў, сігналаў, якая выкарыстоўваецца для запісу або шыфраванай перадачы сакрэтных звестак. Тэлеграфны код. Сігнальны код. □ [Радыстка] заявіла, што надпісы зроблены асобым кодам і каб іх прачытаць, трэба мець «ключ». Карпюк.

[Фр. code.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэс-ко́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дрэс-ко́д
Р. дрэс-ко́ду
Д. дрэс-ко́ду
В. дрэс-ко́д
Т. дрэс-ко́дам
М. дрэс-ко́дзе

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пін-ко́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пін-ко́д
Р. пін-ко́да
Д. пін-ко́ду
В. пін-ко́д
Т. пін-ко́дам
М. пін-ко́дзе

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дрэс-ко́д, -у, м.

Набор правіл, якія вызначаюць, як апранацца ў пэўных абставінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радиопоме́хи мн. радыёперашко́ды, -ко́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гене́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Навука, якая вывучае законы і механізмы спадчыннасці і зменлівасці.

|| прым. генеты́чны, -ая, -ае.

Г. код.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)