1. 
2. Які апіраецца на веды з кніг, не падмацаваны жыццёвым вопытам.
3. Характэрны для пісьмовага літаратурнага тэксту, не ўласцівы жывой мове.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. 
2. Які апіраецца на веды з кніг, не падмацаваны жыццёвым вопытам.
3. Характэрны для пісьмовага літаратурнага тэксту, не ўласцівы жывой мове.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| кні́жная | кні́жнае | кні́жныя | ||
| кні́жнага | кні́жнай кні́жнае  | 
					кні́жнага | кні́жных | |
| кні́жнаму | кні́жнай | кні́жнаму | кні́жным | |
кні́жнага (  | 
					кні́жную | кні́жнае | кні́жныя ( кні́жных (  | 
					|
| кні́жным | кні́жнай кні́жнаю  | 
					кні́жным | кні́жнымі | |
| кні́жным | кні́жнай | кні́жным | кні́жных | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
○ ~ная пала́та — кни́жная пала́та;
к. база́р — кни́жный база́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які мае адносіны да кнігі (у 1 знач.), звязаны з кнігай. 
2. Пачэрпнуты з кніг, не падмацаваны жыццёвым вопытам. 
3. Характэрны для пісьмовага літаратурнага тэксту. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
царко́ўна-
прыметнік, адносны
| царко́ўна- | 
					царко́ўна-кні́жная | царко́ўна-кні́жнае | царко́ўна-кні́жныя | |
| царко́ўна-кні́жнага | царко́ўна-кні́жнай царко́ўна-кні́жнае  | 
					царко́ўна-кні́жнага | царко́ўна-кні́жных | |
| царко́ўна-кні́жнаму | царко́ўна-кні́жнай | царко́ўна-кні́жнаму | царко́ўна-кні́жным | |
| царко́ўна- царко́ўна-кні́жнага (  | 
					царко́ўна-кні́жную | царко́ўна-кні́жнае | царко́ўна-кні́жныя ( царко́ўна-кні́жных (  | 
					|
| царко́ўна-кні́жным | царко́ўна-кні́жнай царко́ўна-кні́жнаю  | 
					царко́ўна-кні́жным | царко́ўна-кні́жнымі | |
| царко́ўна-кні́жным | царко́ўна-кні́жнай | царко́ўна-кні́жным | царко́ўна-кні́жных | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гісто́рыка-
прыметнік, адносны
| гісто́рыка- | 
					гісто́рыка-кні́жная | гісто́рыка-кні́жнае | гісто́рыка-кні́жныя | |
| гісто́рыка-кні́жнага | гісто́рыка-кні́жнай гісто́рыка-кні́жнае  | 
					гісто́рыка-кні́жнага | гісто́рыка-кні́жных | |
| гісто́рыка-кні́жнаму | гісто́рыка-кні́жнай | гісто́рыка-кні́жнаму | гісто́рыка-кні́жным | |
| гісто́рыка- гісто́рыка-кні́жнага (  | 
					гісто́рыка-кні́жную | гісто́рыка-кні́жнае | гісто́рыка-кні́жныя ( гісто́рыка-кні́жных (  | 
					|
| гісто́рыка-кні́жным | гісто́рыка-кні́жнай гісто́рыка-кні́жнаю  | 
					гісто́рыка-кні́жным | гісто́рыка-кні́жнымі | |
| гісто́рыка-кні́жным | гісто́рыка-кні́жнай | гісто́рыка-кні́жным | гісто́рыка-кні́жных | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кні́га, -і, 
1. Друкаванае (даўней таксама рукапіснае) выданне ў выглядзе пераплеценых разам аркушаў з якім
2. Сшытыя разам чыстыя або разлінееныя лісты паперы для якіх
3. Адна з некалькіх вялікіх частак літаратурнага твора.
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кніга́рня, -і, 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кніга́рня, ‑і, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кни́жный 
кни́жный магази́н кніга́рня, 
кни́жная пала́та кні́жная пала́та;
кни́жная по́лка кні́жная палі́ца;
кни́жный стиль 
кни́жные зна́ния кні́жныя ве́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)