Verbum

анлайнавы слоўнік

кня́ства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кня́ства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Феадальнае ўладанне на чале з князем.

Пінскае к.

2. У складзе назвы некаторых сучасных дзяржаў.

К.

Ліхтэнштэйн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кня́ства ср. кня́жество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кня́ства, ‑а, н.

Вобласць, якой кіраваў уладарны князь. Полацкае княства. Турава-Пінскае княства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кня́жество кня́ства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзе́л², -а, мн. -ы, -аў, м.

У старажытнай і сярэдневяковай Русі: вобласць, якой кіраваў князь.

|| прым. удзе́льны, -ая, -ае.

У. князь.

Удзельнае княства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гістарыягра́фія, -і, ж.

1. Навука аб развіцці гістарычных ведаў.

2. Сукупнасць гістарычных даследаванняў, прысвечаных якому-н. перыяду ці праблеме.

Г.

Вялікага Княства Літоўскага.

|| прым. гістарыяграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ли́хтенште́йн Лі́хтэнштэ́йн, -на м.;

Кня́жество Ли́хтенште́йн Кня́ства Лі́хтэнштэ́йн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Андо́рра Андо́ра, -ры ж.;

Кня́жество Андо́рра Кня́ства Андо́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маркгра́фства, ‑а, н.

Гіст.

1. Княства, утворанае ў працэсе феадалізацыі з маркі ² (у 1 знач.).

2. Званне маркграфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)