кня́ства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кня́ства кня́ствы
Р. кня́ства кня́стваў
Д. кня́ству кня́ствам
В. кня́ства кня́ствы
Т. кня́ствам кня́ствамі
М. кня́стве кня́ствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кня́ства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Феадальнае ўладанне на чале з князем.

Пінскае к.

2. У складзе назвы некаторых сучасных дзяржаў.

К.

Ліхтэнштэйн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кня́ства ср. кня́жество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кня́ства, ‑а, н.

Вобласць, якой кіраваў уладарны князь. Полацкае княства. Турава-Пінскае княства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Княства 6/42

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кня́ства н. Fürstentum n -s, -tümer;

Вялі́кае Кня́ства Літо́ўскае гіст. Gróßfürstentum Lítauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кня́ства

т. 8, с. 367

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гродзенскае княства, гл. Гарадзенскае княства

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Заслаўскае княства, гл. Ізяслаўскае княства

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Новагародскае княства 3/132, гл. Навагрудскае княства

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)