Verbum

◎ Кны́пель ’кароткая палка для закручвання гужвы ў плыце’ (ТС, Ян., З нар. сл., Жыв. сл., Сцяц., Сл. паўн.-зах.). Параўн. ням. Knüppel ’дубіна, рычаг’ (там жа, 2, 492). Запазычанне з нямецкай мовы

◎ Кны́бель ’прылада для звязвання снапоў’. Параўн. кныпель (гл.).

◎ Кны́пень ’завостраная палачка’ (З нар. сл.). Да кныпель (гл.).