клі́чны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | клі́чны | клі́чная | клі́чнае | клі́чныя | 
		
			| Р. | клі́чнага | клі́чнай клі́чнае
 | клі́чнага | клі́чных | 
		
			| Д. | клі́чнаму | клі́чнай | клі́чнаму | клі́чным | 
		
			| В. | клі́чны (неадуш.) клі́чнага (адуш.)
 | клі́чную | клі́чнае | клі́чныя (неадуш.) клі́чных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | клі́чным | клі́чнай клі́чнаю
 | клі́чным | клі́чнымі | 
		
			| М. | клі́чным | клі́чнай | клі́чным | клі́чных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
клі́чны, -ая, -ае.
1. Які выражае заклік, загад і розныя пачуцці.
К. сказ.
Клічная інтанацыя.
2. Які выражае зварот да асобы, прадмета (пра форму, склон назоўніка, напр.: браце, дружа, куме).
К. склон.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
клі́чны грам. зва́тельный;
к. склон — зва́тельный паде́ж;
~ная фо́рма — зва́тельная фо́рма
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
клі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выражае заклік, загад і розныя пачуцці. Клічны сказ. Клічная інтанацыя.
2. Які выражае зварот да асобы, прадмета (пра форму, склон назоўніка). Клічны склон.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
восклица́тельный клі́чны;
восклица́тельный знак грам. клі́чнік, -ка м.;
восклица́тельное предложе́ние грам. клі́чны сказ;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
склон, -у, мн. -ы, -аў, м.
У граматыцы: словазменная катэгорыя іменных часцін мовы, якая выражаецца флексіямі.
Родны с.
Клічны с.
|| прым. скло́навы, -ая, -ае.
Склонавыя канчаткі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
зва́тельный грам. / зва́тельный паде́ж клі́чны склон;
зва́тельная фо́рма клі́чная фо́рма.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
скло́н, -ну м., грам. паде́ж;
ро́дны с. — роди́тельный паде́ж;
клі́чны с. — зва́тельный паде́ж;
уско́сныя ~ны — ко́свенные падежи́
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)