клі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клі́чны клі́чная клі́чнае клі́чныя
Р. клі́чнага клі́чнай
клі́чнае		 клі́чнага клі́чных
Д. клі́чнаму клі́чнай клі́чнаму клі́чным
В. клі́чны (неадуш.)
клі́чнага (адуш.)		 клі́чную клі́чнае клі́чныя (неадуш.)
клі́чных (адуш.)
Т. клі́чным клі́чнай
клі́чнаю		 клі́чным клі́чнымі
М. клі́чным клі́чнай клі́чным клі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клі́чны, -ая, -ае.

1. Які выражае заклік, загад і розныя пачуцці.

К. сказ.

Клічная інтанацыя.

2. Які выражае зварот да асобы, прадмета (пра форму, склон назоўніка, напр.: браце, дружа, куме).

К. склон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́чны грам. зва́тельный;

к. склон — зва́тельный паде́ж;

~ная фо́рма — зва́тельная фо́рма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выражае заклік, загад і розныя пачуцці. Клічны сказ. Клічная інтанацыя.

2. Які выражае зварот да асобы, прадмета (пра форму, склон назоўніка). Клічны склон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́чны:

клі́чны склон грам. Vokatív [vo-] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клі́чны сказ

т. 8, с. 347

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

клі́чны склон

т. 8, с. 347

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

vocative [ˈvɒkətɪv] n. ling. клі́чны склон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

восклица́тельный клі́чны;

восклица́тельный знак грам. клі́чнік, -ка м.;

восклица́тельное предложе́ние грам. клі́чны сказ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vocative

[ˈvɑ:kətɪv]

1.

adj., Gram.

клі́чны

2.

n.

клі́чны склон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)