клі́рас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клі́рас клі́расы
Р. клі́раса клі́расаў
Д. клі́расу клі́расам
В. клі́рас клі́расы
Т. клі́расам клі́расамі
М. клі́расе клі́расах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клі́рас, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца для пеўчых у царкве на ўзвышэнні перад алтаром, з левага і правага боку Царскіх дзвярэй.

Спяваць на клірасе.

|| прым. клі́расны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́рас м., церк. кли́рос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́рас, ‑а, м.

Месца для пеўчых у царкве на ўзвышэнні з правага і левага боку царскіх дзвярэй. У першы ж дзень набажэнства прыходзіць пісар у царкву, займае месца на клірасе. Колас.

[Грэч. klēros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кли́рос церк. клі́рас, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кры́лус ’клірас, месца ў царкве для пеўчых’ (Бяльк., Шат.). Да клірас пад уплывам крыло© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кры́ляс ’клірас’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. крылус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заздаро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае пажаданне здароўя, аб’яўляецца або выпіваецца за чыё‑н. здароўе. Заздароўны тост. Заздароўная чарка. // Прызначаны для малітваў за чыё‑н. здароўе. У цэрквах бабулі падавалі на клірас заздароўныя спіскі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)