клі́вер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
клі́вер |
клі́веры |
| Р. |
клі́вера |
клі́вераў |
| Д. |
клі́веру |
клі́верам |
| В. |
клі́вер |
клі́веры |
| Т. |
клі́верам |
клі́верамі |
| М. |
клі́веры |
клі́верах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клі́вер, ‑а, м.
Трохвугольны косы парусу пярэдняй частцы судна.
[Гал. kluiver.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кли́вер мор. клі́вер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)