клі́вер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клі́вер клі́веры
Р. клі́вера клі́вераў
Д. клі́веру клі́верам
В. клі́вер клі́веры
Т. клі́верам клі́верамі
М. клі́веры клі́верах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клі́вер м., мор. кли́вер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́вер, ‑а, м.

Трохвугольны косы парусу пярэдняй частцы судна.

[Гал. kluiver.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́вер

(гал. kluiver)

косы трохвугольны парус у пярэдняй частцы судна наперадзе фок-мачты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кли́вер мор. клі́вер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jib [dʒɪb] n. клі́вер (трохвугольны касы парус у пярэдняй частцы судна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kliwer

м. мар. клівер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)