клятча́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клятча́ты клятча́тая клятча́тае клятча́тыя
Р. клятча́тага клятча́тай
клятча́тае		 клятча́тага клятча́тых
Д. клятча́таму клятча́тай клятча́таму клятча́тым
В. клятча́ты
клятча́тага		 клятча́тую клятча́тае клятча́тыя
Т. клятча́тым клятча́тай
клятча́таю		 клятча́тым клятча́тымі
М. клятча́тым клятча́тай клятча́тым клятча́тых

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клятча́ты, см. клятча́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клятча́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і клятчасты. Клятчаты абрус. Клятчатая кепка.

2. Які складаецца з клетак (у 4 знач.). Клятчатая будова рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)